Brzozowski Piotr, Glosa do postanowienia NSA z dnia 2 marca 2011 r., II FSK 2624/10

Wydawać by się mogło, że doniosłe niegdyś spory doktrynalne dotyczące formy prawnej czynności pozostawienia podania bez rozpoznania w trybie art. 64 § 2 kodeksu postępowania administracyjnego zostały już wygaszone, stanowiąc dziś tylko akademicką ciekawostkę. Dzięki komentowanemu orzeczeniu odżywają jednak na nowo, i to nie tylko w aspekcie próby zakwalifikowania tej czynności do którejś z prawnych form działania organów administracji publicznej, ale przede wszystkim w zakresie ustalenia, czy tego typu czynność podlega kognicji sądów administracyjnych. Rozważania w tym zakresie pozwalają zarówno na dodatkową refleksję nad samą instytucją pozostawienia podania bez rozpoznania, jak i przyczynić się winny do rozwiązania problemu dopuszczalności skargi na tego typu czynność. Autor niniejszej glosy, nie negując wielu trafnych spostrzeżeń sądu pierwszej instancji co do charakteru czynności pozostawienia podania bez rozpoznania, które to spostrzeżenia w całości zaaprobował NSA w glosowanym...