Leoński Zbigniew, Glosa do postanowienia NSA z dnia 16 lipca 1992 r., I SA 716/92

1. Przed rozpatrzeniem kwestii wyłaniających się z komentowanego postanowienia można wskazać ogólnie na istotę sporów kompetencyjnych. Naczelną zasadą naszego porządku prawnego jest przestrzeganie podziału kompetencji między różnymi organami wykonującymi funkcje administracji publicznej, dokonanego przez przepisy prawa. We współczesnym państwie należy z różnych względów (głównie racjonalizacji działań) przestrzegać właściwości organów (rzeczowej, funkcjonalnej, miejscowej). Kodeks postępowania administracyjnego w art. 19 wprowadza obowiązek przestrzegania właściwości organów z urzędu, tj. bez wniosku stron. Wprawdzie art. 19 stanowi o właściwości rzeczowej i miejscowej, jednakże przyjmuje się, że w ramach właściwości rzeczowej mieści się także właściwość funkcjonalna (instancyjna). Konsekwencją tej zasady jest to, iż organ, który był niewłaściwy i wszczął postępowanie, powinien je umorzyć jako bezprzedmiotowe (por. art. 105 § 1 kpa). Gdy postępowanie wszczęto na wniosek, organ powinien...