Morys Wiesław, Glosa do postanowienia NSA z dnia 10 kwietnia 2006., I FZ 100/06

Powyższa teza, jakkolwiek wyraźnie niewyeksponowana, została w takim brzmieniu zamieszczona w treści uzasadnienia postanowienia, którym NSA uchylił postawienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 9 stycznia 2006 r. I SA/Ka 2432/2003, pozostawiające bez rozpoznania wniosek skarżących o przyznanie prawa pomocy. Powodem takiego rozstrzygnięcia zapadłego przed Sądem pierwszej instancji był fakt, że strona, działająca za pośrednictwem profesjonalnego pełnomocnika, nie zachowała właściwej formy przewidzianej dla tegoż wniosku, a mianowicie nie złożyła go na urzędowym formularzu. W przekonaniu tego Sądu wada ta nie stanowi braku formalnego podlegającego usunięciu w trybie art. 49 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2002 r. Nr 153 poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej ppsa, zatem zgodnie z art. 257 tej ustawy należało wniosek pozostawić bez rozpoznania. Uchylając to rozstrzygnięcie, NSA uznał rozumowanie Sądu pierwszej instancji...