Żuławska Czesława, Glosa do orzeczenia TK z dnia 4 grudnia 1990 r., K 12/90

Dziewiętnastowieczny pozytywizm prawniczy głosił, że prawo to rozkaz władcy, zabezpieczony państwowym przymusem. Systemy ustrojowe cierpiące na brak demokratycznej legitymizacji, a zarazem poszukujące stabilizatorów, chętnie przyswajają sobie pozytywistyczne koncepcje prawa, co najwyżej dodając im dekorację ideologiczną, z reguły ogólnikową i rozciągliwą . Dwudziestowieczna jurysprudencja stworzyła teorie i koncepcje krytykujące pozytywizm od różnych stron, w tym od strony aksjologii. W okresach przejściowych, czasach burzy i naporu, w których nasilają się tendencje demokratyzacji ustroju i systemu prawa, dochodzi do kryzysu koncepcji pozytywistycznych i demitologizacji obrazu "nigdy nie mylącego się" suwerena-prawodawcy, pojawiają się bowiem pytania o treść prawa i o jej wartościowanie. Problemy aksjologii stają się zatem fundamentem różnych wprowadzanych rozwiązań jurydycznych: od interpretacyjnych (zmiany kierunków orzecznictwa) i legislacyjnych (zmiany prawa), poprzez...