Kulesza Jan, Dopuszczenie się pomocnictwa do przestępstwa "w inny sposób" do zachowań wymienionych w art. 18 § 2 k.k. z 1969 r.. Glosa do wyroku TK z dnia 22 czerwca 2010 r., SK 25/08

W glosowanym orzeczeniu Trybunał stwierdził zgodność z Konstytucją z 1997 r. unormowania obowiązującego na gruncie kodeksu karnego z 1969 r., które w art. 18 § 2 określało pomocnictwo do przestępstwa jako dostarczenie środków, udzielenie rady lub informacji bezpośredniemu sprawcy lub ułatwienie mu popełnienia przestępstwa „w inny podobny sposób”. Trybunał nie dopatrzył się w takim ujęciu przepisu prawa karnego naruszenia zasady nullum crimen sine lege (art. 42 ust. 1 Konstytucji). Stwierdził, że zakwestionowane sformułowanie nie stanowi wykroczenia przeciw nakazowi maksymalnej określoności przepisu karnego, nie prowadzi zatem do stosowania w praktyce wymiaru sprawiedliwości analogii i wykładni rozszerzającej na niekorzyść sprawcy.

Omawiane orzeczenie stanowi kolejny w krótkim czasie judykat TK odnoszący się do prawa karnego materialnego – kolejny, który karnistę rozczarowuje . Zgadzając się ze sformułowaną przez Trybunał tezą, nie można poprzeć sposobu jej uzasadnienia.

Przede wszystkim...