Szczerba-Zawada Aleksandra, Czasowa nieaktywność zawodowa z powodu ciąży i urlopu macierzyńskiego a status pracownika w prawie Unii Europejskiej. Glosa do wyroku TS z dnia 19 czerwca 2014 r., C-507/12

Artykuł 45 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej należy interpretować w ten sposób, że kobieta, która zaprzestaje pracy lub poszukiwania pracy z uwagi na fizyczne ograniczenia wynikające z zaawansowanej ciąży i okresu poporodowego, zachowuje status „pracownika” w rozumieniu tego artykułu, pod warunkiem że powróci do pracy lub znajdzie inną pracę w rozsądnym okresie po urodzeniu dziecka. W celu ustalenia, czy okres, jaki upłynął od porodu do powrotu do pracy, może być uznany za rozsądny, do danego sądu krajowego należy uwzględnienie wszystkich szczególnych okoliczności sprawy w postępowaniu głównym i właściwych przepisów krajowych regulujących okres urlopu macierzyńskiego zgodnie z art. 8 dyrektywy Rady 92/85/EWG z 19.10.1992 r. w sprawie wprowadzenia środków służących wspieraniu poprawy w miejscu pracy bezpieczeństwa i zdrowia pracownic w ciąży, pracownic, które niedawno rodziły, i pracownic karmiących piersią. Obywatelka Unii zostałaby zniechęcona do wykonywania przysługującego jej prawa swobodnego przemieszczania się, jeżeli, w sytuacji gdyby była w ciąży w państwie przyjmującym i zrezygnowałaby z tego względu z zatrudnienia, choćby na krótki okres, mogłaby stracić status pracownika w tym państwie.