Kmiecik Romuald, Charakter zmian wprowadzonych w dokumencie, które stanowią o przestępności czynu z art. 265 § 1 k.k.. Glosa do wyroku SN z dnia 3 kwietnia 1998 r., III KKN 289/97

Glosowana teza nasuwa zasadniczą wątpliwość w tej części, w której uzależnia przestępność fałszu materialnego polegającego na "przerobieniu" dokumentu od "nadania pozoru autentyczności" przerobionej "postaci dokumentu". "Przerobienie" dokumentu, w odróżnieniu od "podrobienia", polega na tym, że przerobieniu ulega zazwyczaj wcześniej sporządzony dokument autentyczny, który wskutek przerobienia zachowuje jedynie pozory autentyczności. Przerobienie pozbawia dokument autentyczności, jakże więc można upatrywać znamię przestępstwa w "nadawaniu" mu "pozoru autentyczności"? Co najwyżej, mimo przerobienia dokumentu i utraty autentyczności, może on "zachować" pozór autentyczności lub ów pozór utracić, w zależności od tego czy fałszerstwo wykonane zostanie w miarę udanie, czy też nie. Nigdy jednak utrata pozorów autentyczności w wyniku przerobienia dokumentu autentycznego - będąca skutkiem zazwyczaj nieudolnego działania sprawcy - nie była w piśmiennictwie traktowana jako przejaw braku znamienia...