Wysocki Dariusz, Bezwzględna przyczyna odwoławcza, obowiązkowa obecność oskarżonego na rozprawie głównej, nieobecność oskarżonego na rozprawie głównej. Glosa do wyroku SN z dnia 13 lutego 2017 r., V KK 298/16

I. Teza przedmiotowego wyroku Sądu Najwyższego (SN), w swej ogólności, nie nasuwa zastrzeżeń, czego nie da się już powiedzieć ad casum o samym wyroku. Wyraża on w tej sprawie przeciwne zapatrywanie do opublikowanego stanowiska Sądu Apelacyjnego w Szczecinie , a zainspirowanego pierwszym wydanym w niej wyrokiem przez SN . Skomentowania wymaga jednak przede wszystkim problem wyłaniający się na wstępie rozpatrywanego zagadnienia.

Będąca zasadą obowiązkowa obecność oskarżonego na rozprawie głównej, w wyniku zmiany ustawy, która weszła w życie 1.07.2015 r. (dalej jako nowela), stała się wyjątkiem od zasady (art. 374 § 1 i 1a Kodeksu postępowania karnego ). Dlatego zagadnienie prawne, czy rozpoznanie sprawy pod nieobecność oskarżonego przed tą datą, gdy jego obecność na rozprawie głównej była obowiązkowa, stanowi po tej dacie bezwzględną przyczynę odwoławczą z art. 439 § 1 pkt 11k.p.k. Prezentowane w doktrynie i takoż przyjmowane w judykaturze są dwa skrajne poglądy. Według pierwszego z...