Łętowska Ewa, Zwrot nadpłaconej akcyzy, czyli między zasadą effet utile i redukcjonizmem interpretacyjnym sądów krajowych, cz. I.

Artykuły
Opublikowano: EPS 2011/12/4-10
Autor:
Rodzaj: artykuł

Zwrot nadpłaconej akcyzy, czyli między zasadą effet utile i redukcjonizmem interpretacyjnym sądów krajowych, cz. I.

Część II artykułu zostanie opublikowana w jednym z najbliższych numerów „Europejskiego Przeglądu Sądowego”.

I.Niespójności prawa polskiego i prawa unijnego

1.Pojawienie się niespójności – czasowa zamienność jej zakresu

Zgodnie z obowiązującą od 1.03.2009 r. ustawą o akcyzie , akcyzę płacą dystrybutorzy energii (art. 9 ust. 1 u.p.a.). Ustawa w tym względzie odpowiada dyrektywie unijnej . Wejście w życie ustawy z 2008 r. zakończyło stan niezgodności obu korpusów prawa, istniejący w latach 2004–2009. Poprzednia ustawa o podatku akcyzowym z 2003 r. nakładała bowiem obowiązek zapłaty (art. 6 ust. 5) na producentów energii. Tymczasem w październiku 2004 r. uchwalono wspomnianą już dyrektywę Rady 2003/96/WE (z obowiązkiem jej implementacji do 1.01.2006 r.). Płatnikami akcyzy za energię elektryczną czyniła ona dystrybutorów (art. 21 ust. 5 ak. I). Ta konfiguracja prawa unijnego i prawa krajowego spowodowała, że w latach 2004–2009 prawo polskie (i oczywiście praktyka pobierania akcyzy) kształtowało się inaczej, niż wymagało tego prawo europejskie. Okres 2006–2009 można scharakteryzować jako okres...

Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX