Pioterczak Radosław, Znaczenie uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z 24.05.2021 r., I FPS 1/21, dla praktyki prowadzenia spraw podatkowych

Instytucja zawieszenia lub nierozpoczęcia biegu terminu przedawnienia wskutek wszczęcia postępowania karnego skarbowego od momentu jej wejścia w życie 1.01.2003 r. była przedmiotem kontrowersji. Na jej przykładzie można prześledzić postępującą akceptację dla instrumentalnego wykorzystywania rozwiązań prawnych niezgodnie z ich przeznaczeniem oraz funkcją, a także zobrazować zanikanie wrażliwości na naruszenia reguł, jakimi powinna kierować się administracja demokratycznego państwa prawnego oraz wzrost przyzwolenia na prowadzenie swoistej gry przez administrację podatkową, w której funkcja prawa jako granicy sprawowania władzy ewoluowała w kierunku prawa jako narzędzia sprawowania władzy. Omawiana uchwała siedmiu sędziów NSA z 24.05.2021 r. – dalej uchwała NSA z 24.05.2021 r. – stanowi krok w stronę ograniczenia tego zjawiska. Na tym przede wszystkim aspekcie skupiano się w publikowanych na jej temat komentarzach. Mniej uwagi poświęcono natomiast przyjętej wykładni art. 70 § 6 pkt 1 ustawy z 29.08.1997 r. – Ordynacja podatkowa – dalej o.p. Niniejszy artykuł koncentruje się głównie na zagadnieniach związanych z wykładnią omawianego przepisu. Opisuje konsekwencje uwzględnienia okoliczności, że na normatywną treść tego przepisu wpływają regulacje prawa karnego materialnego, procesowego i skarbowego. W konsekwencji to prawidłowość zastosowania przepisów karnych przesądza o zaistnieniu skutków podatkowych zdefiniowanych w przepisie podatkowym. Z tego względu w artykule omówiono podstawowe przepisy karne, których naruszenie musi być brane pod uwagę przez sąd administracyjny weryfikujący prawidłowość zastosowania instytucji zawieszenia lub niewszczęcia biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.