Jaworski Ryszard, Znaczenie art. 199a i 171 k.p.k. dla stosowania ekspertyzy poligraficznej (wariograficznej) na tle uzasadnienia postanowienia Sądu Najwyższego z 29.01.2015 r., I KZP 25/14

Znowelizowany w roku 2003 Kodeks postępowania karnego jednoznacznie akceptuje badania poligraficzne (w odróżnieniu od regulacji wprowadzonej w 1997 r.), określając ekspertyzę jako wyłączną formę czynności dowodowej, za pomocą której mogą być one przeprowadzone. O znaczeniu, jakie nadano zachowaniu formy procesowej opinii biegłego w odniesieniu do użycia tej metody, świadczy użycie odpowiednich sformułowań w aż dwóch przepisach (art. 192a § 2 i art. 199a k.p.k.), a także treść art. 171 § 5 pkt 2 k.p.k., który należy interpretować jako zakaz innej możliwej formy, czyli przesłuchania z użyciem poligrafu. Mimo upływu kilkunastu lat od aprobaty dla tej metody, jest ona relatywnie rzadko stosowana, co spowodowane jest kilkoma przyczynami , a zaliczyć do nich należy niewątpliwie także wątpliwości interpretacyjne odnośnie do wymienionych przepisów wyrażane nie tylko w doktrynie, lecz także w uzasadnieniach wyroków i postanowień. Istotne znaczenie dla wyjaśnienia treści tych norm i wzajemnej...