Szewczyk Marcin Janusz, Zeznanie nieprawdy lub zatajenie prawdy z obawy przed odpowiedzialnością karną grożącą sprawcy lub jego najbliższym (art. 233 § 1a k.k.)

Streszczenie

W artykule zaprezentowano dotychczasowe poglądy w zakresie odpowiedzialności sprawcy przestępstwa za złożenie fałszywych zeznań oraz dokonano oceny uchwalonego przepisu art. 233 § 1a k.k. w kontekście norm Konstytucji RP, oraz konwencji międzynarodowych. Według autora wprowadzona regulacja nie narusza standardów konwencyjnych, nie jest również sprzeczna z postanowieniami ustawy zasadniczej. W artykule wyrażono zapatrywanie, iż dotychczasowe stanowisko Sądu Najwyższego dotyczące zakresu odpowiedzialności sprawcy za złożenie fałszywych zeznań uległo dezaktualizacji. Za wiążący uznać należy jedynie pogląd, zgodnie z którym nie ponosi odpowiedzialności za złożenie fałszywych zeznań osoba przesłuchana w charakterze świadka, względem której istniały podstawy do przedstawienia jej zarzutów. Autor postuluje wprowadzenie do ustawy procesowej obowiązku pouczania o prawie do milczenia osób podejrzewanych o popełnienie przestępstwa.