Staszczyk Piotr, Zasada wzajemnego uznawania orzeczeń zagranicznych w sprawach karnych - teoria i praktyka

Polskiej ustawie karnej, zgodnie z zasadą terytorialności, podlega sprawca, który popełnił czyn zabroniony na terytorium RP, na polskim statku wodnym lub powietrznym, chyba że umowa międzynarodowa, której Rzeczypospolita Polska jest stroną, stanowi inaczej (art. 5 Kodeksu karnego ). Ponadto polską ustawę stosuje się do obywatela polskiego, który popełnił przestępstwo za granicą (art. 109 k.k.), oraz do cudzoziemca, nawet jeśli popełnił przestępstwo za granicą, jeżeli było ono skierowane przeciwko dobrom prawnym szczególnie chronionym (art. 110 § 1 k.k.).

Jeżeli w wymienionych wypadkach doszło już do osądzenia sprawcy na mocy orzeczenia sądu zagranicznego, zasadne jest pytanie o skutek takiego orzeczenia w polskim porządku prawnym, czyli o możliwość jego uznania. Oczywiste jest stwierdzenie, że „skuteczność czynności procesowych podejmowanych przez organy danego państwa, a w szczególności orzeczeń wydawanych przez jego sądy, jest co do zasady terytorialnie ograniczona i to zarówno w...