Małajny Ryszard M., Zasada podziału władzy a system rządów parlamentarnych

Jeszcze w XIX-wiecznym konstytucjonalizmie ugruntowało się przekonanie, że reguła rozdziału władzy państwowej leży u podstaw nie tylko prezydencjalnego, lecz także parlamentarnego systemu rządów. Hołdowały jej i czynią to nadal konstytucje wielu krajów. Z uproszczeniem można przyjąć, że ustawy zasadnicze uchwalone do końca II wojny światowej wprowadzały ją implicite przez swą systematykę (np. Konstytucja Marcowa z 1921 r.). Natomiast ustawy konstytucyjne przyjęte po tej cezurze zwykle dokonują tego już explicite, by wymienić np. ustawy zasadnicze: RFN z 1949 r. (art. 20.2), Portugalii z 1976 r. (art. 288j) czy Polski z 1997 r. (art. 10). Dwie pierwsze podniosły nawet tę maksymę do rangi prawa fundamentalnego, czyli relatywnie niezmienialnej normy konstytucyjnej. Niemiecki Federalny Trybunał Konstytucyjny zajął stanowisko, iż analizowana tu zasada jest obowiązującą regułą ustrojową w systemie rządów kanclerskich, czemu dał wyraz już w 1952 r. Natomiast polski Trybunał Konstytucyjny...