Majczyna Bogusław, Zasada niedyskryminacji we wspólnej polityce rolnej w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich

Niniejszy artykuł traktuje o zasadzie niedyskryminacji producentów i konsumentów w obszarze wspólnej polityki rolnej. Treść tej zasady wynika w przeważającej mierze z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości. Kluczowym zagadnieniem jest intensywność sądowej kontroli działań instytucji Wspólnoty w przypadku naruszenia zasady niedyskryminacji. W obszarze wspólnej polityki rolnej jedynie rażące naruszenie zasady niedyskryminacji prowadzi bowiem do stwierdzenia nieważności zaskarżonego aktu przez Trybunał Sprawiedliwości. Pojawiają się jednak próby ograniczenia zakresu "swobodnego uznania" przysługującego instytucjom Wspólnoty w tym obszarze.

W 2001 r. niderlandzka agencja rolna HPA wydała decyzję zobowiązującą spółkę Heineken do zapłaty kwoty 254 euro i 82 centów z tytułu należności celnych od przywozu jęczmienia browarnianego, wykorzystywanego przez Heineken do produkcji piwa. Heineken odmówił zapłaty i odwołał się do sądu administracyjnego. W postępowaniu sądowym Heineken powołał zarzut...