Sidor-Rządkowska Małgorzata, Zarządzanie czasem czy esencjalizm?

Charakter mojej pracy sprawia, że nie odczuwam potrzeby posiadania telefonu komórkowego. Telefon stacjonarny z często odsłuchiwaną pocztą głosową oraz cowieczorne sprawdzanie poczty elektronicznej w zupełności zaspokajają moją potrzebę otrzymywania nowych wiadomości. Przyzwyczaiłam się już, że taka postawa nie budzi sympatii otoczenia; odbierana bywa bądź jako niechęć do kontaktów z ludźmi, bądź jako objaw pewnego zdziwaczenia. Uwielbiam kontakty z ludźmi, nie wydaje mi się też, by poziom moich dziwactw przekraczał przeciętną (choć któż może to o sobie wiedzieć na pewno?). Uważam po prostu, że jeżeli mam dotrzymać wszystkich podjętych zobowiązań, muszę działać według określonego planu, trzymać się samodzielnie ustalonych priorytetów, nie dać się wciągnąć w konieczność nieustannego „gaszenia pożarów”. Stałe bycie online uniemożliwiłoby mi osiągnięcie tych celów. Nie oznacza to oczywiście, że namawiam kogokolwiek do takiego postępowania. Zdaję sobie sprawę, iż praca na wielu stanowiskach...