Mularski Krzysztof, Zakres przedmiotowy układu w aspekcie pojęcia wierzytelności

Przedmiotem opracowania są przepisy określające zakres przedmiotowy układu (art. 150 i n. ustawy – Prawo restrukturyzacyjne ) oraz przepisy niemal jednolicie uznawane za dookreślające ten zakres (art. 76 i n. pr. restr.). Zadaniem pracy było ustalenie układowego statusu wierzytelności powstałych przed dniem otwarcia postępowania restrukturyzacyjnego, w ramach których dłużnik zobowiązany jest do spełniania świadczeń niemających jednorazowego charakteru, przede wszystkim świadczeń o charakterze okresowym lub ciągłym. Ustalono, wbrew dominującemu stanowisku nauki, że wierzytelności, w skład których wchodzą różne roszczenia, w tym roszczenia o świadczenia o charakterze okresowym, są objęte układem „w całości”, bez podziału na roszczenia, które powstały przed dniem otwarcia postępowania restrukturyzacyjnego (dniem układowym) i od dnia otwarcia postępowania restrukturyzacyjnego (dnia układowego). Ustalono, że termin „wierzytelność” może mieć różny status syntaktyczny w Kodeksie cywilnym i w ustawach pozakodeksowych.