Góralski Piotr, Zagadnienie odpowiedniego stosowania dyrektyw wymiaru kary do środków zabezpieczających (art. 56 Kodeksu karnego)

Można chyba uznać za pewną tradycję - zapoczątkowaną podczas prac nad Kodeksem karnym z 1932 r. i charakterystyczną dla unormowań prawa karnego materialnego - tworzenie ogólnych, syntetycznie sformułowanych uregulowań, których treść jest następnie wyjaśniana na gruncie doktryny i orzecznictwa. Niekiedy unikanie zbędnej kazuistyki przynosi pozytywne skutki, zdarza się jednak, że zamierzony przez autorów brak precyzji w sformułowaniu uregulowania prawnego może powodować konsekwencje negatywne, np. w postaci rozbieżnych interpretacji danego przepisu. Taka sytuacja stanowi zagrożenie dla stabilności porządku prawnego ze względu na wdrażanie uregulowań kodeksowych w sposób różniący się nie tylko od zamierzeń ustawodawcy, ale czasami także sprzeczny z samą ideą, istotą czy też duchem określonych instytucji prawa karnego.

Jednym z przepisów, który budzi kontrowersje na gruncie doktryny prawa karnego, jest art. 56k.k. w zakresie, w jakim miałby on znaleźć zastosowanie do orzekania przez sąd...