Sadowska Małgorzata, Wyplątać koncerny z sieci - unbundling w energetyce

Podstawowym problemem na drodze do stworzenia prawidłowo funkcjonującego wewnętrznego rynku energii w Unii Europejskiej jest obecna struktura rynków energetycznych krajów członkowskich. Niemieckie "giganty energetyczne", takie jak E.ON czy RWE (dawniej Rheinisch-Westfälisches Elektrizitätswerk AG) lub dominujący na francuskim rynku energetycznym EdF (Électricité de France) to zintegrowane pionowo koncerny, kontrolujące cały łańcuch produkcji energii elektrycznej: od jej wytwarzania, po przesył i dystrybucję, aż do sprzedaży. Zintegrowane pionowo struktury pozwalają przedsiębiorstwom energetycznym na taką politykę cenową, która ukrywa faktyczny koszt wytwarzania energii i umożliwia osiągnięcie zysku na jej dystrybucji i sprzedaży odbiorcom końcowym. Co więcej, pionowa integracja tworzy bariery wejścia na rynek innym dostawcom energii, ograniczając ich dostęp do sieci przesyłowej lub umożliwia im dostęp do nich na dyskryminujących warunkach. Kluczowym instrumentem regulacyjnym, mającym zapewnić wzrost konkurencji w sektorze energetycznym, jest unbundling, czyli efektywny rozdział produkcji i dostaw energii od energetycznych sieci przesyłowych. Wprowadzenie rozdziału w sektorze energetycznym to w dużej mierze decyzja polityczna. Środki wprowadzające unbundling, którymi dysponuje Wspólnota Europejska, mają jednak prawny wymiar i dlatego też warto wskazać niektóre bariery w prawie wspólnotowym, które mogą podać w wątpliwość legalność dalszego unbundlingu na europejskich rynkach energetycznych.