Rutkowska Paulina, Wybrane problemy prawa podatkowego związane z zawarciem umowy o dożywocie

Umowa o dożywocie została uregulowana w art. 908 i n. k.c. . Jej istotą jest to, iż właściciel nieruchomości zobowiązuje się do przeniesienia jej własności na nabywcę, a nabywca w zamian za to zapewnia zbywcy (§ 1) lub osobie mu bliskiej (§ 3) dożywotnie utrzymanie. Doktryna trafnie wskazuje, że ten kontrakt należy do kręgu umów nazwanych, konsensualnych, kauzalnych, przysparzających, dwustronnie zobowiązujących, wzajemnych, nadto ma charakter losowy . Nie kontestuje się także odpłatności na gruncie prawa cywilnego. Ekwiwalent świadczenia nie musi być obiektywny i w efekcie świadczenia nie muszą być równowartościowe pod względem ekonomicznym . Według art. 910 k.c. do obciążenia nieruchomości prawem dożywocia stosuje się odpowiednio przepisy o prawach rzeczowych ograniczonych.

Zgodnie z art. 908 k.c., jeżeli w zamian za przeniesienie własności nieruchomości nabywca zobowiązał się zapewnić zbywcy dożywotnie utrzymanie, powinien on, w braku odmiennej umowy, przyjąć zbywcę jako...