Kuczyński Tadeusz, Wybrane problemy orzecznictwa sądowoadministracyjnego w sprawach z zakresu stosunków służbowych

Termin „stosunek służbowy” jest wprawdzie pojęciem języka prawnego, jednak w systemie brak jego definicji. W najogólniejszym sensie jest on uważany za szczególną postać stosunku administracyjnego, co wynika z doktrynalnej koncepcji służby państwowej, określanej jako stosunek prawny danej osoby do państwa, polegający na zatrudnieniu tej osoby w aparacie państwowym w celu wykonywania, za wynagrodzeniem, w sposób stały i ciągły funkcji państwowych, zwłaszcza czynności związanych bezpośrednio z realizacją władzy państwowej . Ustawa z dnia 17 lutego 1922 r. o państwowej służbie cywilnej , która zapoczątkowała rozwój nowoczesnej służby cywilnej w Polsce, opowiedziała się za administracyjną (publiczną) koncepcją tej służby, stanowiącą przeciwieństwo stosunku prawnego pracowników zatrudnionych na podstawie umów o pracę (kontraktów), który zaliczano do stosunków prywatnoprawnych. W okresie powojennym, wskutek stopniowej erozji zasady służby cywilnej jako służby publicznoprawnej, wyrażającej...