Gensikowski Piotr, Wybrane problemy celowości orzeczenia ex officio środka karnego obowiązku naprawienia szkody lub zadośćuczynienia za doznaną krzywdę

W Kodeksie karnym z 1997 r., w odróżnieniu od poprzednich kodyfikacji karnych, ustawodawca przewidział obowiązek naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem jako środek karny. Wprowadzenie takiego rozwiązania niewątpliwie stanowiło realizację idei wzmożenia ochrony w prawie karnym interesów pokrzywdzonego . Zgodnie z dyspozycją art. 46 § 1 k.k. w pierwotnym brzmieniu w razie skazania za przestępstwo enumeratywnie wymienione w tym przepisie sąd, na wniosek pokrzywdzonego lub innej osoby uprawnionej, orzekał obowiązek naprawienia wyrządzonej szkody w całości albo w części. W świetle przytoczonej regulacji jednym z warunków orzeczenia tego środka karnego było złożenie wniosku przez pokrzywdzonego lub inny uprawniony podmiot. W odróżnieniu od większości innych środków karnych sąd nie mógł zatem orzec obowiązku naprawienia szkody z urzędu, co stanowiło przejaw realizacji w procesie karnym zasady ne procedat iudex ex officio.Motywy towarzyszące wprowadzeniu takiego rozwiązania w przepisie...