Forystek Józef, Wskazanie osoby uprawnionej do rekompensaty zabużańskiej a zasada tempus regit factum - uwagi na marginesie glosy Anny Korzeniewskiej-Lasoty do wyroku NSA z 24 września 2019 r., I OSK 2808/17

Artykuły
Opublikowano: ZNSA 2020/6/42-60
Autor:
Rodzaj: artykuł

Wskazanie osoby uprawnionej do rekompensaty zabużańskiej a zasada tempus regit factum - uwagi na marginesie glosy Anny Korzeniewskiej-Lasoty do wyroku NSA z 24 września 2019 r., I OSK 2808/17

Streszczenie: Artykuł stanowi polemikę z aprobującą glosą Anny Korzeniewskiej-Lasoty do wyroku NSA z 24 września 2019 r., I OSK 2808/17, w którym podjęto tematykę skuteczności oświadczenia o wskazaniu osoby uprawnionej do rekompensaty zabużańskiej po śmierci osoby wskazującej. Autor krytycznie ocenił prezentowany przez NSA pogląd, że z chwilą śmierci wskazującego jego oświadczenie o wskazaniu staje się bezskuteczne, a prawo do rekompensaty, które mu przysługiwało, powraca automatycznie do jego spadkobierców i tym samym traci je osoba wskazana. Według autora skuteczność oświadczenia o wskazaniu osoby uprawnionej do rekompensaty powinna być oceniana w świetle przepisów zabużańskich obowiązujących w chwili jego składania. Osoba wskazująca mająca status strony postępowania zabużańskiego ma prawo aż do jego zakończenia odwołać lub zmienić swoje oświadczenie, w przypadku zaś jej śmierci powinna być uszanowana jej wola w tym zakresie, a zatem prawo do rekompensaty powinno przysługiwać osobie wskazanej lub jej spadkobiercom. W żadnym razie o kręgu osób uprawnionych nie powinien arbitralnie decydować organ administracji, a tym bardziej przypadek polegający na tym, czy postępowanie zabużańskie zostanie zakończone za życia wskazującego.

Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX