Rylski Piotr, Weitz Karol, Wpływ rosyjskiej ustawy postępowania sądowego cywilnego z 1864 r. na polskie postępowanie cywilne

W XIX w., gdy kształtowało się nowożytne prawo procesowe cywilne i gdy w poszczególnych państwach europejskich tworzone były narodowe kodyfikacje procesowe, państwo polskie nie istniało . Od 1795 r. ziemie polskie podzielone były między mocarstwa zaborcze (Prusy, Austrię i Rosję). Oznaczało to, że w poszczególnych częściach polskich ziem nie obowiązywało dawne polskie prawo sądowe, lecz prawo procesowe cywilne, które było prawem państw zaborczych. Ten stan rzeczy, który można określić jako „przymusową” recepcję prawa obcego na ziemiach polskich , sprawił również, że gdy w 1918 r. Polska odzyskała niepodległość i podjęte zostały działania zmierzające do stworzenia jednolitych regulacji postępowania cywilnego, punktem odniesienia nie mogło stać się dawne polskie prawo sądowe, obowiązujące przed 1795 r., gdyż nie miało ono charakteru nowożytnego prawa procesowego. Naturalne było odwołanie w pierwszej kolejności do obowiązującego w poszczególnych dzielnicach odrodzonego państwa polskiego...