Padlewska Julia, Wolność panoramy w perspektywie porównawczej - Polska, Niemcy i Francja

Niniejszy artykuł stanowi przegląd wybranych orzeczeń oraz analizę różnic pomiędzy systemami prawnymi w kontekście wolności panoramy, zwieńczoną krytyką harmonizacji prawa unijnego w tym zakresie. Opisane w nim zostały regulacje z Polski, Niemiec i Francji, a także istotne orzecznictwo dotyczące wskazanej tematyki. Prawo panoramy z art. 33 pkt 1 ustawy z 4.02.1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych – dalej pr. aut. – zezwala na swobodne rozpowszechnianie m.in. zdjęć, obrazów czy grafik utworów wystawionych na stałe w miejscach publicznych i nie budzi w Polsce większych kontrowersji. Podobną regulację zawiera art. 5 ust. 3 lit. h dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/29/WE z 22.05.2001 r. w sprawie harmonizacji niektórych aspektów praw autorskich i pokrewnych w społeczeństwie informacyjnym – dalej dyrektywa info-soc lub dyrektywa internetowa – ze względu jednak na fakultatywną implementację jej przepisów nie wszystkie państwa członkowskie zdecydowały się na wprowadzenie tego wyjątku, co poddane zostało powszechnej krytyce. Wolność panoramy jest przykładem regulacji, która dzieli państwa i wprowadza chaos na wspólnym rynku unijnym.