Kasprzycki Dariusz, Własność intelektualna w programach ramowych Unii Europejskiej

Europa zmierza w kierunku wykształcenia gospodarki opartej na wiedzy, w której kluczową rolę odgrywają innowacyjne technologie oraz produkty i usługi o takim charakterze. Zmiana charakteru gospodarki nie jest całkowicie samorzutna, częściowo jest też rezultatem specjalnych środków stymulujących odpowiednie procesy gospodarcze. I tak, motorem zmian są tu przede wszystkim środki finansowe o charakterze publicznym, przeznaczane na badania, rozwój technologiczny i innowacje. Podstawowym instrumentem w tym zakresie są tzw. programy ramowe (PR), czyli największe na poziomie europejskim mechanizmy finansowania i kształtowania badań naukowych. Programy ramowe UE powinny być zatem postrzegane przede wszystkim jako instrument o charakterze finansowym, wspierający realizację Strategii Lizbońskiej i zobowiązań państw członkowskich UE w kwestii przeznaczania 3% PKB na badania, rozwój i innowacje. Ponadto, poprzez swoje szczególne instytucje i priorytety badawcze oraz wymogi względem kooperacji jednostek naukowych i przedsiębiorstw z różnych krajów programy ramowe w istotny sposób wzmacniają proces integracji europejskiej.