Ploszka Adam, Właściwość miejscowa organu pomocy społecznej w sprawach osób bezdomnych (perspektywa konstytucyjna)

1. Wprowadzenie. Ustawa z 12.03.2004 r. o pomocy społecznej (dalej: u.p.s.) w art. 101 ust 2 określa, że w przypadku osoby bezdomnej ubiegającej się o świadczenie gminą właściwą miejscowo jest gmina ostatniego miejsca zameldowania tej osoby na pobyt stały . Przepis ten stanowi lex specialis do art. 101 ust. 1 u.p.s. określajacego, analogicznie zresztą do kodeksu postępowania administracyjnego (art. 21 k.p.a.), że właściwość tę ustala się według miejsca zamieszkania osoby ubiegającej się o świadczenie. Ten sposób ustalenia właściwości miejscowej organu administracji , zobowiązanego do udzielenia pomocy społecznej osobom bezdomnym , może być postrzegany jako jedna z prawnych barier utrudniających czy wręcz uniemożliwiających wychodzenie z bezdomności . Stosowanie normy prawnej wynikającej z art. 101 ust. 2 u.p.s. może bowiem prowadzić do sytuacji, w której osoba zamieszkująca przed popadnięciem w kryzys bezdomności czy też przebywająca od lat jako bezdomna na obszarze gminy X jest...