Sznajder Katarzyna, Wielość miejsc dostawy a jurysdykcja i właściwość miejscowa sądu (uwagi na tle wyroku Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich)
Wielość miejsc dostawy a jurysdykcja i właściwość miejscowa sądu (uwagi na tle wyroku Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich)
1.Uwagi wstępne
Nowe ujęcie jurysdykcji szczególnej w sprawach dotyczących roszczeń umownych zostało wprowadzone w art. 5 pkt 1 rozporządzenia (WE) nr 44/2001 z dnia 22 grudnia 2000 r. w sprawie jurysdykcji i wykonywania orzeczeń sądowych w sprawach cywilnych i handlowych, które stosowane jest w państwach należących do Wspólnot od 1 marca 2002 r.
Glosowane orzeczenie stanowi pierwszą wypowiedź Trybunału odnoszącą się do tej podstawy jurysdykcji po zmianie jej kształtu. Rozporządzenie przyniosło istotną zmianę konstrukcji jurysdykcji szczególnej opartej na łączniku miejsca wykonania umowy, przewidzianej wcześniej w art. 5 pkt 1 konwencji brukselskiej i konwencji z Lugano.
Zgodnie z art. 5 pkt 1 rozporządzenia, „osoba, która ma miejsce zamieszkania na terytorium jednego z państw członkowskich, może być pozwana w innym państwie członkowskim:
jeżeli przedmiotem postępowania jest umowa albo roszczenia wynikające z umowy - przed sąd miejsca, gdzie zobowiązanie zostało wykonane albo miało być wykonane;
Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX