Krześniak Eligiusz J., Uwagi na temat niezależności i bezstronności arbitra na tle zasad organizacyjnych w arbitrażu sportowym i arbitrażu handlowym

Zarówno w arbitrażu handlowym, jak i w arbitrażu sportowym rola arbitrów oraz konieczność zachowania przez nich niezależności i bezstronności jest przedmiotem zainteresowania doktryny. Analiza statutów i regulaminów stałych sądów polubownych – zarówno tych rozpatrujących spory gospodarcze, jak Sąd Arbitrażowy przy Krajowej Izbie Gospodarczej czy Sąd Arbitrażowy przy Konfederacji Lewiatan, oraz tych rozpatrujących spory z obszaru sportu, jak lozański Trybunał do Spraw Sportu (ang. Court of Arbitration for Sport, CAS) czy polski Trybunał Arbitrażowy do Spraw Sportu przy Polskim Komitecie Olimpijskim – wskazują na daleko idące podobieństwa w tym zakresie pomiędzy tymi instytucjami. Jednak już zasady organizacyjne obowiązujące w arbitrażu sportowym oraz podstawy normatywne tego arbitrażu różnią się znacznie od zasad organizacyjnych arbitrażu handlowego. Stąd za potencjalnie interesujące należy uznać odniesienie zasad organizacyjnych arbitrażu sportowego i formułowanych na tym tle wypowiedzi doktryny i judykatury (także zagranicznej) do ogólnych reguł w zakresie zachowania zasad niezależności i bezstronności arbitrów. Także skonfrontowanie poglądów doktryny formułowanych na tle arbitrażu handlowego z realiami systemowymi arbitrażu sportowego może dać interesujące rezultaty. Tego rodzaju analiza nie była, jak się wydaje, dotychczas przeprowadzona w polskiej literaturze. Argumenty formułowane na gruncie arbitrażu sportowego pozostają najczęściej w obszarze prawa sportowego i są one pomijane przy okazji omawiania pozycji arbitra i wymogów stawianych arbitrom w sądownictwie arbitrażowym, w którym rozpatrywane są spory handlowe. Celem niniejszego opracowania jest kumulatywne spojrzenie na oba te rodzaje arbitrażu w aspekcie bezstronności i niezależności arbitrów.