Piasecka Patrycja, Ustanowienie przez świadka pełnomocnika w postępowaniu dowodowym przed organami podatkowymi

Z treści przepisu art. 138a § 1 ustawy z 29.08.1997 r. – Ordynacja podatkowa – dalej o.p. – stanowiącego o uprawnieniu strony do ustanowienia pełnomocnika w sytuacji, kiedy charakter czynności nie wymaga jej osobistego działania – wynika, że pełnomocnika nie może ustanowić podmiot inny niż strona postępowania, czyli np. świadek. W Ordynacji podatkowej brak jest jednak podstaw do różnicowania uprawnień strony i świadka w zakresie obrony swych interesów, tym bardziej że oba te podmioty mogą ponosić negatywne konsekwencje prawne związane z ich udziałem w postępowaniu podatkowym, chociażby w zakresie odpowiedzialności karnej lub karnej skarbowej. Wydaje się zatem, że pomimo braku regulacji tego zagadnienia stosownymi przepisami ustawy można w drodze analogii rozszerzyć uprawnienia świadka o prawo do ustanowienia pełnomocnika w postępowaniu podatkowym. Nie zmienia to jednak faktu, że w aktualnym stanie prawnym istnieje luka prawna, której pozostawienie będzie sprzyjało poszerzeniu dyskrecjonalności organów, co może budzić uzasadnione wątpliwości co do jednolitego traktowania osób biorących udział w przeprowadzeniu czynności dowodowej, jaką jest przesłuchanie w charakterze świadka. Dlatego też potrzeba uregulowania podstawy prawnej ustanowienia tego rodzaju pełnomocnictwa zasługuje na uwagę legislatora podatkowego.