Stefański Ryszard A., Ustanie obrony obowiązkowej

Jedną z przyczyn obrony obligatoryjnej są uzasadnione wątpliwości co do poczytalności oskarżonego (art. 79 § 1 pkt 3 k.p.k.). Na gruncie k.p.k. z 1969 r. i do czasu nowelizacji obecnego kodeksu ustawą z 10 I 2003 o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy - Przepisy wprowadzające kodeks postępowania karnego, ustawy o świadku koronnym oraz ustawy o ochronie informacji niejawnych , w orzecznictwie i doktrynie ugruntowany był pogląd, że ustanowiona z tego powodu obrona obligatoryjna trwała aż do prawomocnego zakończenia postępowania także wówczas, gdy biegli orzekli, że poczytalność oskarżonego nie była ograniczona . Podobną treść zawierał art. 79 § 4k.p.k. w pierwotnym brzmieniu: "Jeżeli w toku postępowania biegli lekarze psychiatrzy stwierdzą, że poczytalność oskarżonego nie budzi wątpliwości, oskarżony jednak musi mieć obrońcę do prawomocnego zakończenia postępowania". Prowadziło to do tego, że oskarżony musiał mieć obrońcę, mimo że - ze względu na pełną sprawność...