Sitarz Olga, Usiłowanie ukończone i nieukończone (próba nowego spojrzenia)

W polskiej doktrynie i judykaturze zaznacza się przywiązanie do pojęć „usiłowanie ukończone” i „usiłowanie nieukończone”. Warto jednak rozważyć, czy posługiwanie się tymi terminami i warunkowanie stosowania poszczególnych form czynnego żalu od ich postaci jest w pełni zasadne.

Początkowo, po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, zagadnienia związane z usiłowaniem i czynnym żalem przedstawiano dość oryginalnie, przynajmniej jeśli chodzi o przyjętą systematykę. J. Makarewicz, na tle przepisów kodeksu karnego z 1932 r., pisał bowiem: „Ogólna definicja z art. 23 § 1 obejmuje niewątpliwie wszelkie typy usiłowania, a więc – usiłowanie zatamowane, zaniechane, udolne, nieudolne. Dalsze przepisy przeprowadzają rozdział tych typów: usiłowanie zaniechane nie jest wcale usiłowaniem (art. 25)” . W innym miejscu dodawał: „Art. 25zajmuje się tak zwanem usiłowaniem zaniechanem, względnie czynnym żalem przy usiłowaniu. Kodeks uwalnia sprawcę od odpowiedzialności, a nawet stwierdza, że nie ma...