Żmij Grzegorz, Umowy o usługi na tle art. 4 konwencji rzymskiej

W doktrynie prawa cywilnego wyodrębnia się grupę umów o usługi . Problem znoszenia barier dla międzynarodowego obrotu w dziedzinie usług nie tylko znalazł odzwierciedlenie w regulacjach międzynarodowych tej rangi, co The General Agreement on Trade and Services (GATS), lecz także został podniesiony, w ramach Unii Europejskiej, do rangi jednej z podstawowych reguł wspólnego rynku - zasady swobodnego przepływu usług . Również nauka prawa prywatnego międzynarodowego poświęca tej kategorii coraz większą uwagę. Odmiennie niż na tle art. 117 ust. 3 lit. C szwajcarskiej ustawy prawo prywatne międzynarodowe lub art. 27 § 1 pkt 2 polskiej ustawy p.p.m. z 1965 r., twórcy konwencji rzymskiej w art. 4 nie egzemplifikują ani nie wymieniają jako osobnej grupy umów o usługi. Nie przesądzając sporów doktrynalnych z dziedziny prawa cywilnego i mając na uwadze autonomiczny charakter pojęć prawa prywatnego międzynarodowego należy wskazać, że na potrzeby niniejszego artykułu wystarczające wydaje się przyjęcie, wzorem doktryny szwajcarskiego prawa prywatnego międzynarodowego, szerokiego zakresu pojęcia umowy o świadczenie usług . Oprócz umowy zlecenia i umowy o dzieło będzie ono obejmowało wszelkie umowy, których przedmiotem jest dokonanie określonych czynności (faktycznych lub prawnych), a które nie są umowami o pracę. Poza ramami niniejszych rozważań pozostaną zatem umowy podlegające zakresowi szczególnej regulacji na podstawie któregokolwiek z przepisów konwencji rzymskiej (np. umowy o usługi z udziałem konsumentów).