Ziobro Aldona, Ułaskawienie a abolicja indywidualna (rozważania prawne w świetle postanowienia Prezydenta RP w sprawie ułaskawienia osoby nieprawomocnie skazanej)
Ułaskawienie a abolicja indywidualna (rozważania prawne w świetle postanowienia Prezydenta RP w sprawie ułaskawienia osoby nieprawomocnie skazanej)
1.Wstęp
Prawo łaski jest uprawnieniem państwa do darowania lub złagodzenia orzeczonej kary lub innych skutków o podobnym charakterze. Normatywnie oznacza ono kompetencję przysługującą uprawnionemu organowi państwa do zrzeczenia się wykonania zasądzonej kary lub środków karnych lub środków o innym charakterze bądź zmniejszenia wymiaru kary. Jest ono powszechnie znane większości państw demokratycznych, a także totalitarnych, choć w odniesieniu do tych ostatnich istnieje obawa, iż to uprawnienie może być wykorzystywane w sposób instrumentalny . Kompetencja do stosowania prawa łaski najczęściej należy do egzekutywy – głowy państwa – króla, jak chociażby w Hiszpanii , rządu, jak ma to miejsce w Szwecji , czy do Prezydenta, jak to ma miejsce w Polsce. Bywa również, że kompetencja do stosowania prawa łaski należy do władzy ustawodawczej, czego znamiennym przykładem jest Szwajcaria .
Prawo Prezydenta do zastosowania prawa łaski, jako jedna z prerogatyw określonych w art. 144 ust. 3 Konstytucji ,...
Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX