Majkowski Wojciech, Sawczuk Maciej, Ukryte zyski w estońskim CIT - teoria i praktyka

Przepisy regulujące ryczałt od dochodów spółek zostały wprowadzone do ustawy z 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych – dalej u.p.d.o.p. – w drodze ustawy z 28.11.2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw i weszły w życie 1.01.2021 r. Tym samym wprowadziły nowy reżim opodatkowania w podatku dochodowym od osób prawnych. System opodatkowania w formie estońskiego CIT jest wysoce korzystny dla podatników i z tego względu ustawodawca nałożył na nich wiele ograniczeń, aby wyeliminować w sposób racjonalny dodatkowe wypłaty na rzecz wspólników lub udziałowców ponad podzielony zysk. Opodatkowanie w tej formie stwarza korzystne warunki, jednocześnie nakłada też pewne ograniczenia. Jednym z ograniczeń jest wskazanie kilku kategorii dochodów podlegających opodatkowaniu ryczałtem. Artykuł jest poświęcony omówieniu jednej z kategorii dochodów opodatkowanych w ramach estońskiego CIT, tj. dochodowi z tytułu ukrytych zysków. Dokonane rozważania powinny pozwolić na zestawienie podejścia Ministerstwa Finansów oraz organów podatkowych i sądów, a także ocenę, czy ukryte zyski są postrzegane jednolicie przez teorię (MF) i praktykę (organy podatkowe i sądy administracyjne).