Żelechowski Łukasz, Terytorialny zasięg sądowego zakazu naruszania prawa do wspólnotowego znaku towarowego, cz. I.

Rejestracja wspólnotowego znaku towarowego w Urzędzie Harmonizacji Rynku Wewnętrznego w Alicante (dalej jako OHIM) prowadzi do udzielenia prawa podmiotowego skutecznego na obszarze Unii Europejskiej. Pojawia się jednak pytanie, jaki powinien być terytorialny zasięg orzekanego przez sąd zakazu naruszania tego prawa. Chociaż od początku istnienia systemu ochrony wspólnotowych znaków towarowych zagadnienie to było przedmiotem zainteresowania w doktrynie europejskiej, to dyskusja na ten temat ożywiła się znacznie w ostatnim czasie, do czego wydatnie przyczyniły się pytania prejudycjalne skierowane do Trybunału Sprawiedliwości (dalej jako TS) w sprawie C-235/09, DHL Express France v. Chronopost SA , a następnie sam wyrok TS. Część pierwsza niniejszego artykułu poświęcona jest przede wszystkim omówieniu i ocenie stanowiska Trybunału w Luksemburgu w kwestii terytorialnego zasięgu orzeczonego przez sąd zakazu naruszania prawa do wspólnotowego znaku towarowego. Nie wydaje się zarazem, aby wszystkie kwestie, które mogą powstawać w związku z powyższym zagadnieniem, zostały w pełni wyjaśnione we wskazanym wyroku. Okoliczność ta jest zrozumiała, jeżeli wziąć pod uwagę granice treści pytań prejudycjalnych skierowanych do TS. Można się więc pokusić o próbę wskazania takich kwestii, mogących nadal budzić wątpliwości, oraz o sformułowanie stanowiska dotyczącego kierunku ich rozstrzygnięcia. Tej ostatniej grupie zagadnień będzie poświęcona druga część artykułu.