Sidor-Rządkowska Małgorzata, Sytuacyjny przywódca
Sytuacyjny przywódca
Jednym z największych wyzwań stojących przed menedżerami zarówno w firmach biznesowych, jak i instytucjach administracji publicznej jest wybór odpowiedniego stylu kierowania. Pomocna może okazać się tutaj koncepcja przywództwa sytuacyjnego Kena Blancharda, zgodnie z którą styl ten należy dopasować do poziomu kompetencji posiadanych przez pracownika. Według obrazowej terminologii stosowanej przez Blancharda wspomniany poziom kompetencji może osiągnąć jeden z czterech etapów, określanych jako:
Entuzjastyczny debiutant – na tym etapie znajduje się pracownik, który dopiero zaczyna zajmować się danym rodzajem zadań. Brakuje mu umiejętności, ale zazwyczaj jest pełen zapału i zaangażowania. Najważniejszy obowiązek przełożonego stanowi wówczas dostarczanie podwładnemu dokładnych wskazówek postępowania. Jak pisze Ken Blanchard: „Przywódca powinien, dawać dokładne instrukcje i nadzorować funkcjonowanie pracownika w nowej roli, szczególną uwagę zwracając na osiągane przezeń wyniki. (...)...
Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX