Mormul Jagoda, Subsydiarna właściwość prawa polskiego - konstrukcja art. 10 ust. 2 p.p.m.

Zadaniem norm kolizyjnych prawa prywatnego międzynarodowego jest wskazanie systemu prawnego właściwego dla określenia skutków prawnych danej sytuacji życiowej. Gdy prawem właściwym jest prawo obce, może pojawić się problem określenia jego treści. Trudności takie wynikają zwykle z „niemożności dotarcia do tekstu obcego prawa, braku kompetencji biegłych, wyjątkowości bądź oryginalności danego systemu prawnego itp.” .

W Polsce problem ten znalazł normatywne rozwiązanie. Artykuł 10 ust. 2 ustawy z 4 lutego 2011 r. - Prawo prywatne międzynarodowe (w dalszej części zwana: p.p.m., ustawa o prawie prywatnym międzynarodowym) stanowi: „Jeżeli nie można stwierdzić w rozsądnym terminie treści właściwego prawa obcego, stosuje się prawo polskie”. Przepis ten gwarantuje sądowi realizację obowiązku ustalenia podstawy prawnej rozstrzygnięcia także w sytuacji, gdy stwierdzenie treści prawa obcego nie jest możliwe . Sąd nie może bowiem odmówić wydania orzeczenia na tej podstawie, że nie może ustalić...