Grzegorczyk Paweł, Stosowanie rozporządzenia Rady (WE) nr 44/2001 w sprawach dotyczących uznawania i wykonywania orzeczeń sądów obcych na tle polskiej praktyki sądowej

Problematyka uznawania i wykonywania orzeczeń na tle rozporządzenia Rady (WE) nr 44/2001 z 22.12.2000 r. w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych nie jest obca polskim sądom, samo zaś rozporządzenie w ciągu 10 lat stosowania utraciło status nowości normatywnej i zdążyło okrzepnąć w orzecznictwie. Zdecydowana większość rozstrzygnięć dotyczy problematyki stwierdzenia wykonalności, co wiąże się z przyjętym na tle rozporządzenia nr 44/2001 modelem uznania de plano. W rozstrzygnięciach tych – w zakresie, w jakim dotyczą one stosowania regulacji unijnej – brak w zasadzie problemów nietypowych, które byłyby właściwe tylko polskiej judykaturze. Dokonywana w nich interpretacja rozporządzenia nr 44/2001 była w zdecydowanej większości przypadków trafna. Najpoważniejszy zarzut, jaki można postawić na tle przeprowadzonej analizy, dotyczy kwestii metodologicznych, w tym przykładania niedostatecznej wagi do powinności spoczywających na polskich sądach na podstawie art. 267 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej .