Vassiliou Poly, Stosowanie Karty Praw Podstawowych UE przez sądy francuskie - Radę Stanu i Sąd Kasacyjny

Po 6 latach od wejścia w życie, podniesionej do rangi źródła prawa pierwotnego, Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej , pytanie o zakres jej zastosowania pozostaje w pełni aktualne. Niezależnie od tego, że Trybunał Sprawiedliwości (dalej jako TS) w istotnej mierze wyjaśnił warunki jej stosowania, zwłaszcza w 2013 r. w wyrokach wydanych w sprawach Åklagaren przeciwko Hans Åkerberg Fransson i Stefano Melloni przeciwko Ministerio Fiscal , to sądy krajowe ponoszą pierwszoplanową odpowiedzialność za prawidłowe i zupełne stosowanie Karty. Od chwili jej proklamowania w grudniu 2000 r., stanowisko sądownictwa francuskiego względem KPP jest niejednorodne . Wahanie między konserwatyzmem a ewolucją, oraz powściągliwością a postawą nacechowaną pewną swobodą łatwo dostrzec, jeśli wziąć pod uwagę stosunek do Karty naczelnego organu sądownictwa administracyjnego – Rady Stanu oraz najwyższego sądu w sądownictwie powszechnym – Sądu Kasacyjnego. Odmienne podejście tych organów ujawnia się szczególnie dobitnie w odniesieniu do czasowego zakresu zastosowania Karty (pkt I.), dopuszczalności uwzględniania zarzutów z urzędu (fr. relevé d'office) (pkt II.) oraz materialnego zakresu zastosowania Karty (pkt III.).