Kulikowska Marta, Stosowanie dyrektywy o znakach towarowych przez polskie sądy administracyjne - zagadnienia międzyczasowe

W wydanych po akcesji do Unii Europejskiej (1.05.2004 r.) orzeczeniach Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej jako NSA lub Sąd) dotyczących problematyki znaków towarowych na szczególną uwagę zasługują trzy. Powołano w nich przepisy pierwszej dyrektywy Rady EWG 89/104 z 21.12.1988 r. mającej na celu zbliżenie ustawodawstw państw członkowskich Unii Europejskiej odnoszących się do znaków towarowych (dalej jako dyrektywa lub dyrektywa o znakach towarowych).

W wyroku z 8.06.2005 r. Sąd podkreślił, że na podstawie przepisów Układu Europejskiego: "Polska została zobowiązana do dostosowania swoich przepisów w dziedzinie własności intelektualnej, w tym prawa znaków towarowych, do przepisów prawa wspólnotowego (...) oraz do stałej zmiany swojego prawa stosownie do zmian prawa wspólnotowego w dziedzinie prawa własności intelektualnej (art. 68 i 69 Układu Europejskiego)". NSA zwrócił uwagę, że: "podstawowym sposobem dostosowania polskiego prawa do standardów europejskich są działania ustawodawcze". Podkreślił jednak, że ze względu na przepisy przejściowe ustawy z 30.06.2000 r. - Prawo własności przemysłowej (dalej jako p.w.p.) jeszcze długo po wejściu w życie tej ustawy "i po przystąpieniu Polski do Unii Europejskiej (...) będzie miała zastosowanie (...) "stara" ustawa". Z tego względu uznał, że "europeizacja" zawartych w ustawie z 31.01.1985 r. o znakach towarowych (dalej jako u.z.t.) rozwiązań prawnych "jest konieczna i możliwa wyłącznie w procesie ich stosowania, w drodze wykładni". NSA podkreślił, że "wykładnia ustawy o znakach towarowych, dokonywana przez Urząd Patentowy i przez sądy powinna być zgodna z prawem wspólnotowym, w tym z (...) Pierwszą Dyrektywą Rady z 21 grudnia 1988 r. W tym więc sensie Pierwsza Dyrektywa Rady mająca na celu zbliżenie ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do znaków towarowych może być podstawą oceny, czy w świetle ustawy o znakach towarowych zarejestrowanie (...) znaku towarowego, któremu zarzuca się, że fałszywie informuje o pochodzeniu towarów, jest niedopuszczalne".