Łącki Paweł, Wróblewski Bartłomiej P., Status nasciturusa w orzecznictwie organów Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności
Status nasciturusa w orzecznictwie organów Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności
1. Wprowadzenie. Przedmiotem niniejszego opracowania jest analiza orzecznictwa organów Konwencji z 4.11.1950 r. o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności (dalej: Konwencja lub EKPC) w zakresie weryfikacji, czy zawiera ono spójne podejście do problemu statusu nasciturusa .
Kwestia ta, kontrowersyjna w związku z normatywną kwalifikacją aborcji, nabiera nowego znaczenia w kontekście możliwości ingerencji w początki życia ludzkiego w związku z rozwojem nauki i techniki. Stanowi ona wyzwanie dla porządków prawnych, ponieważ angażuje warstwę fundamentów aksjologicznych tych porządków . Natomiast orzecznictwo Europejskiego Trybunału Praw Człowieka (dalej: Trybunał lub ETPC), a wcześniej również Europejskiej Komisji Praw Człowieka (dalej: Komisja) , bywa traktowane jako istotny element kształtowania współczesnych standardów ochrony praw człowieka.
Zagadnienie statusu nasciturusawiąże się z odpowiedzią na pytanie, czy jest on objęty zakresem znaczeniowym słów „każdy” oraz „nikt”, które...
Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX