Falski Jacek, Sprzeciw sumienia w orzecznictwie ETPC i TK

Z uwagą zapoznałem się z opublikowanym w licowym numerze „Państwa i Prawa” artykułem W. Brzozowskiego , dotyczącym m.in. moich spostrzeżeń zawartych w tekście zamieszczonym w jednym z ubiegłorocznych numerów „Przeglądu Sejmowego” . Autor wyraził w nim pogląd, że: „Nie ma więc podstaw, by twierdzić, jak czyni to jeden z autorów, że «odtąd w systemie konwencyjnym sprzeciw sumienia może być uznawany za przesłankę samoistną, ujętą w szerokim znaczeniu, a nie funkcjonalnie zawężaną i ograniczaną do kwestii związanych ze służbą wojskową», ani tym bardziej, że prawo do sprzeciwu sumienia uzyskało rangę równą przejawom korzystania z wolności sumienia i religii, o którym mowa w art. 9 ust. 1 EKPC [Konwencja o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, Dz.U. z 1995 r. Nr 36, poz. 175 ze zm. – J.F.] Uwagi takie można w najlepszym razie uznać za przedwczesne” .

Zacytowany przez W. Brzozowskiego fragment mojego artykułu został, co zawsze jest wdzięcznym narzędziem w polemice, nieco wyrwany...