Popiołek Wojciech, Skutki zagranicznego orzeczenia arbitrażowego w Polsce

Konwencja nowojorska o uznawaniu i wykonywaniu zagranicznych orzeczeń arbitrażowych pozostawia systemom prawnym państw przyjmujących określenie reguł, według których nastąpi uznanie zagranicznego orzeczenia arbitrażowego i skutków, jakie uznane orzeczenie wywoła na ich obszarach prawnych. Odzwierciedleniem tej zasady jest uregulowanie art. 1212 § 1 kodeksu postępowania cywilnego , według którego uznanie zagranicznego orzeczenia nie oznacza rozszerzenia jego skutków na terytorium Polski, lecz polega na nadaniu mu mocy równej mocy wyroku polskiego sądu państwowego. W świetle tego przepisu brak uzasadnienia dla tezy o nadawaniu „mocy prawnej na równi z wyrokiem sądu” skutkom, jakie z orzeczeniem wiąże prawo państwa, w którym orzeczenie zostało wydane (państwo pochodzenia). Tym samym dla oceny skutków orzeczenia arbitrażowego za właściwe należy uznać zastosowanie prawa państwa uznania, które temu orzeczeniu „nadaje” skutki, a nie „rozciąga” skutki już istniejące w państwie pochodzenia.