Broniewicz Witold, Sententia inutiliter data w postępowaniu cywilnym

Łaciński termin użyty w tytule artykułu tłumaczyć można jako "orzeczenie wydane bezużytecznie". Po raz pierwszy został on użyty w nieco odmiennej formie gramatycznej (sententia inutiliter datur) i, jak zaznacza się w literaturze, w niezupełnie jasnym kontekście przez działającego w II w. rzymskiego prawnika Paulusa w jego dziele Sententiae. W naszych czasach sięgnął do niego znakomity, jeżeli nie najznakomitszy włoski procesualista cywilny, zajmujący się również procesem rzymskim, Giuseppe Chiovenda (1872-1937) . Użył on wspomnianego terminu w pracy poświęconej współuczestnictwu koniecznemu , w następstwie czego termin ten został, z pewną zmianą gramatyczną czyniącą go bardziej zrozumiałym dla współczesnego prawnika, przyjęty we włoskiej jurysprudencji. Jest używany we Włoszech zarówno w orzecznictwie, jak i w doktrynie , mimo iż spotyka się również z krytyką . Można jednak uznać, że stanowi on udaną formułę, godną włączenia do licznie używanych w języku prawniczym powiedzeń i...