Kamiński Ireneusz Cezary, Sankcje karne w orzecznictwie ETPCz za nadużycia swobody wypowiedzi

Zgodnie ze strasburskim orzecznictwem określenie sankcji prawnych za nadużycie praw chronionych na mocy Europejskiej Konwencji Praw Człowieka (dalej jako Konwencja) stanowi zasadniczo uprawnienie krajowych sądów (instytucji), które mają w tej kwestii znaczny zakres decyzyjnej swobody, określany jako margines ocen . Kontrola Europejskiego Trybunału Praw Człowieka (dalej jako ETPCz lub Trybunał) skupia się przede wszystkim na zasadności dokonanego ograniczenia. Uznawszy natomiast, że ingerencja była usprawiedliwiona, a więc odpowiadała pilnej potrzebie społecznej i wynikała z istotnych oraz dostatecznych racji , strasburscy sędziowie powinni ograniczyć późniejszy przegląd samej sankcji, który polega na zbadaniu proporcjonalności sankcji. W orzecznictwie Trybunału dokonuje się wszakże istotna ewolucja dotycząca użycia prawa karnego przez krajowe sądy. Jest ona ważna m.in. w kontekście polskiego prawa karnego, które dopuszcza karę pozbawienia wolności w przypadku zniesławienia, a także wyroku Trybunału Konstytucyjnego uznającego, że taka regulacja nie jest sprzeczna z Konstytucją RP .