Lewandowski Michał, Sankcja nieważności wobec praktyk ograniczających konkurencję - cywilnoprawne aspekty prawa antymonopolowego

Sankcja nieważności stanowi jedyną normę prawa cywilnego expressis verbis ujętą na płaszczyźnie ustawy antymonopolowej. W świetle prawa cywilnego sankcję nieważności reguluje art. 58 kodeksu cywilnego stanowiąc tym samym główne źródło nieważności w prawie cywilnym. Zasadne jest zatem podjęcie problematyki relacji sankcji nieważności przewidzianych w tych dwóch gałęziach prawa. Sankcja nieważności zawarta w ustawie antymonopolowej zostanie omówiona z uwzględnieniem dorobku naukowego wypracowanego na podstawie art. 58 k.c. W szczególności należy poddać analizie kwestię tzw. nieistniejącej czynności prawnej i ewentualnej przydatności tej koncepcji wobec ustalania nieważności praktyk ograniczających konkurencję. Ponadto, omówione zostanie zagadnienie częściowej nieważności praktyk ograniczających konkurencję. Jednak w pierwszej kolejności zostanie poruszona kwestia zakresu sankcji nieważności przewidzianej w ustawie antymonopolowej z uwzględnieniem odrębnego jej ujęcia wobec praktyk indywidualnych oraz kolektywnych.