Łukowiak Bartosz, Samodzielność organów ścigania w zakresie rozstrzygania zagadnień faktycznych i prawnych

1. Wprowadzenie. W piśmiennictwie karnoprocesowym za jedną z zasad procesu karnego uznaje się zasadę samodzielności jurysdykcyjnej, rozumianą dość powszechnie jako uprawnienie organu procesowego do samodzielnego rozstrzygania wszelkich zagadnień faktycznych i prawnych wyłaniających się w toku rozpoznawania sprawy karnej (aspekt pozytywny), a równocześnie przesądzającą o braku związania w tym zakresie rozstrzygnięciami innych organów (aspekt negatywny) . Choć nierzadko jest ona pomijana przy konstruowaniu różnego rodzaju katalogów naczelnych zasad procesu karnego , część autorów zasadnie uznaje ją wręcz za jedną z najważniejszych zasad polskiej procedury karnej .

Omawiając zakres temporalny zasady samodzielności jurysdykcyjnej, przyjmuje się, że znajduje ona zastosowanie na różnych etapach procesu karnego, m.in. w toku postępowania przygotowawczego. Konkluzja ta, skądinąd słuszna, prowadzi do konieczności udzielenia odpowiedzi na pytanie o podmiotowy zakres analizowanej normy, bowiem...