Łazowski Adam, Rozporządzenie jako źródło prawa Wspólnot Europejskich

Jedną z form prawnych, w jakich realizowane są cele Wspólnot Europejskich i Unii Europejskiej są rozporządzenia. Będąc instrumentem ujednolicania prawa, rozporządzenia podlegają bezpośredniemu stosowaniu na płaszczyźnie krajowej; co więcej, przepisy w nich zawarte mogą stanowić podstawę praw i obowiązków jednostek. Warto już na wstępie odnotować, że poza dyrektywami, rozporządzenia stanowią najczęściej tworzony akt prawny w ramach Unii Europejskiej. Analiza literatury przedmiotu pokazuje jednak, że rozporządzenia nie są zbyt często przedmiotem badań naukowych. W istocie, z wielu względów teoretycznych i praktycznych interesujące nas akty prawne wydają się być mniej wdzięcznym obiektem analizy prawniczej, niż ma to miejsce w przypadku dyrektyw. Nie należy jednak zapominać, że mimo upływu lat rozporządzenia nadal budzą problemy aplikacyjne. Zasadniczo dotyczą one dwóch obszarów problemowych, tj. z jednej strony zakresu kompetencji państw członkowskich do uchwalania aktów prawa krajowego powielających lub uzupełniających przepisy rozporządzeń, a z drugiej - możliwości powoływania się na przepisy rozporządzeń przez jednostki.