Bukalska Katarzyna, Rozkład ciężaru dowodu w sprawach dotyczących czynu nieuczciwej konkurencji w postaci dyskryminacji niektórych klientów (art. 15 ust. 1 pkt 3 u.z.n.k.)

Zgodnie z art. 15 ust. 1 pkt 3 ustawy z 16.04.1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji czynem nieuczciwej konkurencji jest utrudnianie innym przedsiębiorcom dostępu do rynku, w szczególności przez rzeczowo nieuzasadnione, zróżnicowane traktowanie niektórych klientów. Praktyczne zastosowanie tego przepisu rodzi poważne problemy na płaszczyźnie dowodowej. Nie jest jasne, jakie konkretnie przesłanki należy wykazać w celu udowodnienia nieuzasadnionego rzeczowo zróżnicowanego traktowania kontrahentów i na której ze stron spoczywa ciężar dowodu w tym zakresie. Celem niniejszego artykułu jest wyodrębnienie poszczególnych zagadnień składających się na problematykę rozkładu ciężaru dowodu na gruncie art. 15 ust. 1 pkt 3 u.z.n.k., a następnie ich analiza na gruncie orzecznictwa i wypowiedzi przedstawicieli doktryny. Po pierwsze, chodzi o odpowiedź na pytanie, co konkretnie powinno zostać wykazane w celu przypisania przedsiębiorcy czynu, o którym mowa w art. 15 ust. 1 pkt 3 u.z.n.k. Po drugie – która ze stron powinna wykazać poszczególne znamiona tego czynu i w jaki sposób może to uczynić.